Dromen zijn niet altijd bedrog

Gisteren besloot ik om op mijn vrije dag de kerstmarkt in Antwerpen te bezoeken. Stap ik op de terugweg uit op station Roosendaal om over te stappen naar de trein naar mijn woonplaatst werd ik opgewacht door de Marechaussee die bezig waren met een paspoort controle.
U raadt het al, ik had mijn paspoort niet bij, totaal niet aangedacht.
Gelukkig had ik wel mijn rijbewijs mee dus ik mocht het land in. Kreeg nog wel een preek mee dat ik altijd mijn paspoort mee moet nemen als ik naar het buitenland ga.
Het is weliswaar niet precies het zelfde, maar het voorval deed mij toch denken aan de droom waar ik eerder over berichtte.

Alleen in België

De vrouw die de oudste Belg zou moeten zijn, blijkt al in 1954 te zijn overleden. Haar overlijden is echter nooit verwerkt in de Belgische bevolkingsadministratie, zo ontdekt de Vlaamse krant Het Laatste Nieuws na een maandenlange zoektocht.De zogenaamd 109-jarige Angèle Vanmeerbeek werd in augustus uitgeroepen tot de oudste Belg. Toen politici haar wilden komen feliciteren, bleek de schippersvrouw echter onvindbaar. Op haar officiële adres in het Zuid-Belgische Charleroi was ze totaal onbekend.De vrouw was al in 1939 naar een dorpje onder Parijs verhuisd, waar ze in 1954 is begraven. De eretitel 'oudste Belg' gaat nu officieel naar de 108-jarige Maria Verkeyn uit het Vlaamse Zedelgem.

bron : Algemeen Dagblad

Droom

Vannacht droomde ik dat ik mij in een hotel in Frankrijk bevond. Het was een heel groot hotel met heel veel gangen en trappen, net een doolhof. Toch wist ik er heel goed de weg, alsof ik er eerder geweest was. Ik kon mij echter niet herrinneren waneer dat geweest moet zijn.
Op het moment dat ik bij mijn kamer kwam werd ik staande gehouden door een politieagent met getrokken pistool en ik diende mij te legitimeren. Heel langzaam moest ik mijn paspoort overhandigen. Nadat ik dat gedaan had, sloeg de schrik mij om het hart. Het paspoort dat de agent in zijn handen had, was niet mijn paspoort maar een Arabisch paspoort met een foto van iemand die heel erg op mij leek. In mijn beste Frans probeerde ik de agent duidelijk te maken dat het niet mijn paspoort was en dat iemand zijn paspoort verwisseld moest hebben met die van mij. De agent vroeg of ik mij op een andere manier kon legitimeren. Was een rijbewijs ook goed? Ja dat was goed. Ik overhandigde hem mijn rijbewijs en alles bleek in orde. Ik mocht verder.
Toen ik bij mijn kamer kwam zag ik dat de kamerdeur was opengebroken. De muren stonden vol met graffiti. De schoonmaakploeg was al bezig deze te verwijderen. Even later zat ik buiten het hotel op een muurtje met mijn moeder een sigaretje te roken. Toen bereikte mij het bericht dat degene die mijn paspoort met die van hem had verwisseld een lang gezochte moslim extremist was en dat de Gendarmerie hem zojuist had aangehouden.

Verveling

Verveling is een luxe voor mensen die alles al hebben

Kyle

Toen ik in de eerste klas zat van de middebare,zag ik een jongen van mijn klas naar huislopen met al zijn boeken.Kyle was de naam, ik vroeg me af waarom hij aldie boeken mee naar huis nam.Ik dacht bij mezelf; ' Vast weer zo'n nerd. 'Ik had een druk weekend gepland, zaterdag avond een feesten zondag zou ik gaan voetballen met mijn vrienden.Ik haalde mijn schouders op en liep door.Terwijl ik verder liep, zag ik een groepje jongensaan komen rennen.Ze renden naar Kyle ensloegen hem al zijn boeken uit zijn handen enlieten hem struikelen op de vieze natte grond.Ik zag zijn bril door de lucht vliegen,hij lande een paar meter verder in het gras.Hij keek op en ik zag een trieste blik in zijn ogen.Ik had medelijden met hem en liep op hem af.Ik hielp hem zijn boeken op te rapen en terwijl hijzocht om zijn bril zag ik een traan over zijn wang rollen.Toen ik de boeken weer aanhem gaf keek ik hem aan en zei tegen hem;' Alsof die Jongens niks beters te doen hebben '.Hij keek me aan en zei;' Hartstikke bedankt '.Er verscheen een glimlach op zijn gezicht. Dit was 1 van de glimlachen die echte dankbaarheiduitstraalden. Ik vroeg hem waar hij woonde.Hij bleek bij mij om de hoek te wonen,Hij vertelde me dat hij hiervoor altijd naareen priveschool ging.Voorheen zou ik nooit met dat soort mensen omgaan.Kyle en ik hebben de hele terugweg gepraat.Ik tilde zijn boeken. Ik vroeg hem of hij zinhad om mee te gaan voetballen van het weekend.Hij wilde en in het weekend leerde ik Kyle nogbeter kennen. Ik mocht hem echt,en mijn vrienden dachten er net zo over.Maandag; Daar was Kyle weer met zijn stapel boeken.Ik sprak hem aan en zei dat hij nog eens gespierdzou worden als hij elke dag die boeken mee zou nemen.Hij moest lachen en ik nam de helft van zijn boeken over. Vier Jaar ging er voorbij.Kyle en ik waren de beste vrienden geworden.In het laatste Jaar begonnen we te denken aan studeren.Kyle zou naar Groningen gaan en ik naar Delft.Ik wist dat we altijd vrienden zouden blijven,ookal gingen we zo ver van elkaar weg.Kyle wilde dokter worden, ik hield het bijProf-voetballer, Studeren was gewoon niks voor mij.Het eindexamen narderde, Kyle zou tijdens deuitreiking van zijn diploma een speech houden.Ik plaagde hem door te zeggen dat hij een nerd was,maar ik was zo blij dat ik zelf niet op dat podiumhoefde te staan. Op de dag van de uitreiking zag ik Kyle.Hij zag er goed uit, zelf's die bril van hemstond hem goed.Er waren dagen dat hij echtgeluk uitstraalde, waardoor hij soms meerafspraakjes had dan mij.Soms was ik gewoon jaloers op hem.Vandaag was 1 van die dagen.Ik kon zien dat hij zenuwachtig was voor de speech.Ik sloeg mn arm om hem heen en wenste hem succes.Hij keek met aan met zijn dankbaare blik, lachte, en zei;' Bedankt. ' Daar stond hij dan.Hij schraapte zijn keel en begon;' Je eindexamen is een periode waarin jemensen bedankt die je hebben geholpen door dezemoeilijke tijd heen te komen.Je ouders, broers, zussen,misschien Je mentor.. Maar het belangrijkste vanallemaal; Je vrienden.Ik sta hier om Julliete vertellen dat het hebben van een goeie vriendhet mooiste is wat Je kunt hebben.Ik sta hier om Jullie te vertellen dat er nietsmooiers is dan iets te kunnen betekenen voor een ander '.Ik zal Jullie een verhaal vertellen. Ik keek met ongeloof naar Kyle toen hij begon tevertellen over onze eerste ontmoeting.Hij wilde die week zelfmoord plegen.Hij vertelde dat hij zijn schoolkluis had leeggehaald,zodat zijn moeder later niet al die boeken naar huishoefde te dragen.Kyle keek me diep in mijn ogen aan en liet een kleineglimlach zien, ' Gelukkig leef ik nog '.Nadat Kyle zijn verhaal had gehouden over datene moment in zijn levenhoorde ik het publiek emotioneel zuchten.Ik zag zijn vader en moeder diezelfde dankbare blikzoals Kyle die had naar mij toe werpen.Nu pas realiseerde ik me wat ik had betekent voor Kyle.Onderschat nooit de kracht van een actie,Met een klein gebaar kun je iemands leven veranderen.In voor- en tegenspoed.Op de een of andere manierzijn we altijd met elkaar verbonden

Eerste blogje

Dit is mijn eerste blogstukje